قند
قند خبر بارداری مجدد یکی از دوستان را شنیدم. محمد مصطفی می گوید: چیه؟ حسودیت شد؟ می گویم: نخیرم، حسودی واسه چی؟ من همین یدونه بسمه. توی دلم ولی یک چیزی آب شد، مثل قند! و نشان داد که مادر بودن حرف حساب سرش نمی شود! و مادری کردن شیرین شیرین است مثل عسل، با همه ی مشقتهایش. (همین طور نشان داد که من پس از یک سال و اندی بدخوابی و بیخوابی، باز هم آدم بشو نیستم!!)
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
همش به خودم میگم عجب بی عقلی بودم3سال بی بچه بودم!
