گاهی خسته، همیشه عاشق

مروارید کوچولویت انگار قصد ندارد بیرون بیاید، خارش لثه ات کلافه ات کرده، گاهی از بس کلافه می شوی شروع به جیغ زدن می کنی، پشه ها دوباره اذیتت کرده اند، هر چه فکر می کنیم نمی دانیم واقعا پشه ها از کجا می آیند داخل خانه، برای اولین بار سرما خورده ای، موقع خواب نمی توانی راحت نفس بکشی، هر چند دقیقه یک بار بیدار می شوی، خواب های من و بابا مصطفی یت تکه پاره شده است، بعضی شب ها شاید ده بار بیدار شویم، این روزها مدام غر می زنی و بهانه می گیری، شاید در روز نتوانیم ده دقیقه هم تو را به حال خودت بگذاریم، باید مدام یکیمان کنارت باشد، منو بابا مصطفی هم سرما خورده ایم، گاهی از بی خوابی سرم گیج می رود و گاهی دلم می خواهد گریه کنم.... می دانی... مادر ها هم گاهی خسته می شوند ولی... مادر ها همیشه عاشقند، عاشق کوچولوهایی که یک خنده شان تمام بی خوابی ها و خستگی ها را از یادشان می برد، دهان کوچولویشان وقت دیدن قاشق مثل ماهی باز و بسته می شود، وقتی تو را از دور می بینند دستانشان را تند و تند تکان می دهند، وقتی می خواهند بخوابند خودشان را محکم می چسبانند بهت و دست کوچولویشان را می گذارند روی دستت، وقتی خمیازه می کشی می خندند، وقتی خمیازه می کشند دهانشان بوی شیر گرم می دهد، وقتی بعد غریبی کردنشان بغلشان می کنی آرام می شوند و در آغوشت فرو می روند و تو می شوی تنها پناهشان و آغوشت می شود تنها پناهگاهشان. مادرها همیشه عاشقند، عاشقانی ابدی، حتی وقتی خسته اند.....