راز

از وقتی بچه دار شده ام همه ی مادرها در نظرم تقدس پیدا کرده اند. وقتی مادری را می بینم اصلا نمی توانم در موردش قضاوت بدی داشته باشم، نمی توانم تصور کنم مادری انسان بدی باشد. عشق به دخترم را پرتویی از عشق بیکران خدا می دانم و احساس می کنم خداوند با دادن فرزند به مادر فرصت طلایی به او می دهد برای رشد و تعالی. در همین شب بیداری ها و زحمات بزرگ کردنش رازی نهفته است که ما ساده از کنارش می گذریم. همین سختی ها گامی بزرگ در مسیر بزرگ شدن و وسعت یافتن روح مادر است. پس بی خوابی ها را با جان و دل بپذیریم و نه تنها بابت زحماتی که متحمل می شویم نباید ناشکری کنیم بلکه باید آنها را هدیه ای از سوی خداوند مهربان بدانیم و بابتش شکر گذار باشیم. خداوندا بابت تغییراتی که در روحم طی این نه ماه به واسطه ی وجود دخترم ایجاد کردی و کسی جز تو و من از آنها آگاه نیست از تو سپاسگذارم. مرا ببخش بابت گله هایی که نادانسته به درگاهت کردم ...